de Natura Deorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Plasberg, Otto, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Ab utroque
autem sciscitor cur mundi aedificatores repente exstiterint, innumerabilia saecla dormierint; non enim si
mundus nullus erat saecla non erant (saecla nunc dico
non ea quae dierum noctiumque numero annuis cursibus conficiuntur; nam fateor ea sine mundi conversione effici non potuisse; sed fuit quaedam ab infinito
tempore aeternitas, quam nulla circumscriptio temporum metiebatur, spatio tamen qualis ea fuerit intellegi
potest, quod ne in cogitationem quidem cadit ut fuerit
tempus aliquod nullum cum tempus esset)—isto igitur tam inmenso spatio quaero Balbe cur Pronoea
vestra cessaverit. laboremne fugiebat? at iste nec attingit deum nec erat ullus, cum omnes naturae numini
divino, caelum ignes terrae maria, parerent. Quid
autem erat quod concupisceret deus mundum signis
et luminibus tamquam aedilis ornare? si ut deus ipse
melius habitaret, antea videlicet tempore infinito in
tenebris tamquam in gurgustio habitaverat. post autem:
varietatene eum delectari putamus, qua caelum et terras
p.10
exornatas videmus? quae ista potest esse oblectatio deo? quae si esset, non ea tam diu carere potuisset.