de Natura Deorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Plasberg, Otto, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Atque haec quidem vestra Lucili;
qualia vero * est,
ab ultimo repetam superiorum. Thales enim Milesius,
qui primus de talibus rebus quaesivit, aquam dixit
esse initium rerum, deum autem eam mentem quae
ex aqua cuncta fingeret: si dei possunt esse sine sensu;
et mentem cur aquae adiunxit, si ipsa mens constare
potest vacans corpore? Anaximandri autem opinio est
nativos esse deos longis intervallis orientis occidentisque, eosque innumerabilis esse mundos. sed nos
deum nisi sempiternum intellegere qui possumus?
Post
Anaximenes aera deum statuit, eumque gigni esseque
inmensum et infinitum et semper in motu: quasi aut
aer sine ulla forma deus esse possit, cum praesertim
deum non modo aliqua sed pulcherrima specie deceat
esse, aut non omne quod ortum sit mortalitas consequatur. Inde Anaxagoras, qui accepit ab Anaximene
disciplinam, primus omnium rerum discriptionem et
modum mentis infinitae vi ac ratione dissignari et confici voluit. in quo non vidit neque motum sensu iunctum et in continentem infinito ullum esse posse, neque sensum omnino quo non ipsa natura pulsa sentiret.
deinde si mentem istam quasi animal aliquod voluit
esse, erit aliquid interius ex quo illud animal nominetur;
quid autem interius mente: cingatur igitur corpore externo;