de Natura Deorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Plasberg, Otto, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
qui enim est
hoc illo evidentius? Quod nisi cognitum conprehensumque animis haberemus, non tam stabilis opinio permaneret nec confirmaretur diuturnitate temporis nec
una cum saeclis aetatibusque hominum inveterare potuisset. etenim videmus ceteras opiniones fictas atque
vanas diuturnitate extabuisse. quis enim hippocentaurum fuisse aut Chimaeram putat, quaeve anus tam
excors inveniri potest quae illa quae quondam credebantur apud inferos portenta extimescat? opinionis
enim commenta delet dies, naturae iudicia confirmat.
Itaque et in nostro populo et in ceteris deorum cultus
religionumque sanctitates existunt in dies maiores atque meliores;
idque evenit non temere nec casu, sed
p.51
quod et praesentes saepe di vim suam declarant, ut
et apud Regillum bello Latinorum, cum A. Postumius
dictator cum Octavio Mamillio Tusculano proelio dimicaret, in nostra acie Castor et Pollux ex equis pugnare visi sunt, et recentiore memoria idem Tyndaridae Persem victum nuntiaverunt. P. enim Vatinius
avus huius adulescentis, cum e praefectura Reatina Romam venienti noctu duo iuvenes cum equis albis dixissent regem Persem illo die captum, cum senatui nuntiavisset, primo quasi temere de re publica locutus in
carcerem coniectus est, post a Paulo litteris allatis cum
idem dies constitisset, et agro a senatu et vacatione donatus est. atque etiam cum ad fluvium Sagram Crotoniatas Locri maximo proelio devicissent, eo ipso die
auditam esse eam pugnam ludis Olympiae memoriae
proditum est. saepe Faunorum voces exauditae, saepe
visae formae deorum quemvis aut non hebetem aut
impium deos praesentes esse confiteri coegerunt.