de Natura Deorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Plasberg, Otto, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Tum Balbus:
"Geram tibi morem et agam quam brevissume potero; etenim convictis Epicuri erroribus
longa de mea disputatione detracta oratio est. Omnino
dividunt nostri totam istam de dis inmortalibus quaestionem in partis quattuor. primum docent esse deos,
deinde quales sint, tum mundum ab his administrari,
postremo consulere eos rebus humanis. nos autem hoc
sermone quae priora duo sunt sumamus; tertium et
p.50
quartum, quia maiora sunt, puto esse in aliud tempus
differenda."
"Minime vero"
inquit Cotta;
"nam et otiosi sumus et
his de rebus agimus, quae sunt etiam negotiis anteponenda."
Tum Lucilius
"Ne egere quidem videtur"
inquit “oratione prima pars. Quid enim potest esse tam apertum
tamque perspicuum, cum caelum suspeximus caelestiaque contemplati sumus, quam esse aliquod numen
praestantissimae mentis quo haec regantur? quod ni
ita esset, qui potuisset adsensu omnium dicere Ennius
"aspice hoc sublime candens, quem invocant omnes
Iovem"—illum vero et Iovem et dominatorem rerum
et omnia motu regentem et, ut idem Ennius, "patrem divumque hominumque" et praesentem ac praepotentem
deum? quod qui dubitet, haud sane intellego cur non
idem sol sit an nullus sit dubitare possit;