de Natura Deorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Plasberg, Otto, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Alia quoque ex ratione et quidem physica magna
fluxit multitudo deorum, qui induti specie humana fabulas poetis suppeditaverunt, hominum autem vitam
superstitione omni referserunt. atque hic locus a Zenone tractatus post a Cleanthe et Chrysippo pluribus
verbis explicatus est. Nam vetus haec opinio Graeciam
opplevit, esse exsectum Caelum a filio Saturno, vinctum
autem Saturnum ipsum a filio Iove:
physica ratio non
inelegans inclusa est in impias fabulas. caelestem enim
altissimam aetheriamque naturam id est igneam, quae
per sese omnia gigneret, vacare voluerunt ea parte corporis
p.74
quae coniunctione alterius egeret ad procreandum. Saturnum autem eum esse voluerunt qui cursum
et conversionem spatiorum ac temporum contineret.
qui deus Graece id ipsum nomen habet: Κρόνος enim
dicitur, qui est idem χρόνος id est spatium temporis.
Saturnus autem est appellatus quod saturaretur annis;
ex se enim natos comesse fingitur solitus, quia consumit aetas temporum spatia annisque praeteritis insaturabiliter expletur. vinctus autem a Iove, ne inmoderatos cursus haberet, atque ut eum siderum vinclis alligaret. sed ipse Iuppiter, id est iuvans pater, quem conversis casibus appellamus a iuvando Iovem, a poetis
"pater divomque hominumque" dicitur, a maioribus autem nostris optumus maxumus, et quidem ante optimus
id est beneficentissimus quam maximus, quia maius
est certeque gratius prodesse omnibus quam opes mag-