Reading Center

utque ille apud Accium pastor, qui navem numquam ante vidisset, ut procul divinum et novum vehiculum Argonautarum e monte conspexit, primo admirans et perterritus hoc modo loquitur:

tanta moles labitur

fremibunda ex alto ingenti sonitu et spiritu:

prae se undas volvit, vertices vi suscitat,

ruit prolapsa, pelagus respergit reflat;

p.85

ita dum interruptum credas nimbum volvier,

dum quod sublime ventis expulsum rapi

saxum aut procellis, vel globosos turbines

existere ictos undis concursantibus—

nisi quas terrestres pontus strages conciet

aut forte Triton fuscina evertens specus

subter radices penitus undanti in freto

molem ex profundo saxeam ad caelum eruit:

dubitat primo quae sit ea natura quam cernit ignotam; idemque iuvenibus visis auditoque nautico cantu: "sicut †inciti atque alacres rostris perfremunt delphini" —item alia multa—

Silvani melo

consimilem ad aures cantum et auditum refert

—

ergo ut hic primo aspectu inanimum quiddam sensuque vacuum se putat cernere, post autem signis certioribus quale sit id de quo dubitaverat incipit suspicari, sic philosophi debuerunt, si forte eos primus aspectus mundi conturbaverat, postea cum vidissent motus eius finitos et aequabiles omniaque ratis ordinibus moderata inmutabilique constantia, intellegere inesse aliquem non solum habitatorem in hac caelesti ac divina domo sed etiam rectorem et moderatorem et tamquam architectum tanti operis tantique muneris.

Nunc autem mihi videntur ne suspicari quidem quanta sit admirabilitas caelestium rerum atque terrestrium.