de Natura Deorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Plasberg, Otto, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Quis enim hunc hominem dixerit, qui,
cum tam certos caeli motus tam ratos astrorum ordines
tamque inter se omnia conexa et apta viderit, neget in
his ullam inesse rationem eaque casu fieri dicat, quae
quanto consilio gerantur nullo consilio adsequi possumus. an, cum machinatione quadam moveri aliquid videmus, ut sphaeram ut horas ut alia permulta, non dubitamus quin illa opera sint rationis, cum autem impetum caeli cum admirabili celeritate moveri vertique
videamus constantissime conficientem vicissitudines
anniversarias cum summa salute et conservatione rerum omnium, dubitamus quin ea non solum ratione
fiant sed etiam excellenti divinaque ratione?
Licet enim iam remota subtilitate disputandi oculis quodam modo contemplari pulchritudinem rerum
earum quas divina providentia dicimus constitutas.
Ac principio terra universa cernatur, locata in media sede mundi, solida et globosa et undique ipsa in
sese nutibus suis conglobata, vestita floribus herbis
arboribus frugibus, quorum omnium incredibilis multitudo insatiabili varietate distinguitur. adde huc fontum gelidas perennitates, liquores perlucidos amnium,
riparum vestitus viridissimos, speluncarum concavas
altitudines, saxorum asperitates, inpendentium montium altitudines inmensitatesque camporum; adde
etiam reconditas auri argentique venas infinitamque
vim marmoris.