de Natura Deorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Plasberg, Otto, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Quando enim me in hunc locum deduxit oratio, docebo meliora me didicisse de colendis diis inmortalibus
iure pontificio et more maiorum capedunculis his, quas
Numa nobis reliquit, de quibus in illa aureola oratiuncula dicit Laelius, quam rationibus Stoicorum. Si
enim vos sequar, dic quid ei respondeam qui me sic
roget: "Si di sunt * * , suntne etiam Nymphae deae? si
Nymphae, Panisci etiam et Satyri; hi autem non sunt;
ne Nymphae deae quidem igitur. at earum templa
sunt publice vota et dedicata. ne ceteri quidem ergo
di, quorum templa sunt dedicata. Age porro: Iovem
et Neptunum deum numeras; ergo etiam Orcus frater
eorum deus, et illi qui fluere apud inferos dicuntur,
Acheron Cocytus Pyriphlegethon, tum Charon tum
Cerberus di putandi.
at id quidem repudiandum; ne
Orcus quidem igitur; quid dicitis ergo de fratribus?"
Haec Carneades aiebat, non ut deos tolleret (quid enim
p.135
philosopho minus conveniens), sed ut Stoicos nihil de
dis explicare convinceret; itaque insequebatur: "Quid
enim" aiebat, "si hi fratres sunt in numero deorum, num
de patre eorum Saturno negari potest, quem volgo maxime colunt ad occidentem? qui si est deus, patrem
quoque eius Caelum esse deum confitendum est. quod
si ita est, Caeli quoque parentes dii habendi sunt Aether
et Dies eorumque fratres et sorores, qui a genealogis
antiquis sic nominantur, Amor Dolus †modus Labor
Invidentia Fatum Senectus Mors Tenebrae Miseria
Querella Gratia Fraus Pertinacia Parcae Hesperides
Somnia; quos omnis Erebo et Nocte natos ferunt. aut
igitur haec monstra probanda sunt aut prima illa tollenda.