De Divinatione, De divinatione libri duo; libri de fato quae manserunt. Cicero, Marcus Tullius, creator; Mueller, C. F. W. (Carl Friedrich Wilhelm), 1830-1903, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
C. vero Gracchus multis dixit,
ut scriptum apud eundem Coelium est, sibi in somnis
quaesturam petere dubitanti Ti. fratrem visum esse
dicere, quam vellet cunctaretur, tamen eodem sibi leto,
quo ipse interisset, esse pereundum. Hoc, ante quam
tribunus plebi C. Gracchus factus esset, et se audisse
scribit Coelius et dixisse eum multis. Quo somnio quid
inveniri potest certius?
27
Quid? illa duo somnia, quae creberrume commemorantur a Stoicis, quis tandem potest contemnere?
unum de Simonide: Qui cum ignotum quendam proiectum mortuum vidisset eumque humavisset haberetque in animo navem conscendere, moneri visus est,
ne id faceret, ab eo, quem sepultura adfecerat; si navigavisset, eum naufragio esse periturum; itaque Simonidem redisse, perisse ceteros, qui tum navigassent.
p.167
Alterum ita traditum clarum admodum somnium:
Cum
duo quidam Arcades familiares iter una facerent et
Megaram venissent, alterum ad cauponem devertisse,
ad hospitem alterum. Qui ut cenati quiescerent, concubia nocte visum esse in somnis ei, qui erat in hospitio, illum alterum orare, ut subveniret, quod sibi
a caupone interitus pararetur; eum primo perterritum
somnio surrexisse; dein cum se conlegisset idque visum pro nihilo habendum esse duxisset, recubuisse;
tum ei dormienti eundem illum visum esse rogare, ut,
quoniam sibi vivo non subvenisset, mortem suam ne
inultam esse pateretur; se interfectum in plaustrum
a caupone esse coniectum et supra stercus iniectum;
petere, ut mane ad portam adesset, prius quam plaustrum ex oppido exiret. Hoc vero eum somnio commotum mane bubulco praesto ad portam fuisse, quaesisse ex eo, quid esset in plaustro; illum perterritum
fugisse, mortuum erutum esse, cauponem re patefacta
poenas dedisse.
28
Quid hoc somnio dici potest divinius? Sed quid
aut plura aut vetera quaerimus? Saepe tibi meum
narravi, saepe ex te audivi tuum somnium: me, cum
Asiae pro cos. praeessem, vidisse in quiete, cum tu
equo advectus ad quandam magni fluminis ripam provectus subito atque delapsus in flumen nusquam apparuisses, me contremuisse timore perterritum; tum
te repente laetum exstitisse eodemque equo adversam
ascendisse ripam, nosque inter nos esse conplexos.
Facilis coniectura huius somnii, mihique a peritis in
Asia praedictum est fore eos eventus rerum, qui acciderunt. Venio nunc ad tuum.
Audivi equidem ex te
ipso, sed mihi saepius noster Sallustius narravit, cum
in illa fuga nobis gloriosa, patriae calamitosa in villa
quadam campi Atinatis maneres magnamque partem
noctis vigilasses, ad lucem denique arte et graviter
dormire te coepisse; itaque, quamquam iter instaret,
tamen silentium fieri iussisse se neque esse passum
p.168
te excitari; cum autem experrectus esses hora secunda
fere, te sibi somnium narravisse: visum tibi esse, cum
in locis solis maestus errares, C. Marium cum fascibus laureatis quaerere ex te, quid tristis esses, cumque tu te patria vi pulsum esse dixisses, prehendisse
eum dextram tuam et bono animo te iussisse esse
lictorique proxumo tradidisse, ut te in monumentum
suum deduceret, et dixisse in eo tibi salutem fore.
Tum et se exclamasse Sallustius narrat reditum tibi
celerem et gloriosum paratum, et te ipsum visum
somnio delectari. Nam illud mihi ipsi celeriter nuntiatum est, ut audivisses in monumento Marii de tuo
reditu magnificentissumum illud senatus consultum esse
factum referente optumo et clarissumo viro consule,
idque frequentissimo theatro incredibili clamore et
plausu comprobatum, dixisse te nihil illo Atinati
somnio fieri posse divinius.
29
At multa falsa. Immo obscura fortasse nobis. Sed
sint falsa quaedam; contra vera quid dicimus? Quae
quidem multo plura evenirent, si ad quietem integri
iremus. Nunc onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus. Vide, quid Socrates in Platonis Politia
loquatur. Dicit enim: “Cum dormientibus ea pars
animi, quae mentis et rationis sit particeps,
sopita langueat, illa autem, in qua feritas quaedam sit atque agrestis inmanitas, cum sit inmoderato obstupefacta potu atque pastu, exsultare eam in somno inmoderateque iactari.
Itaque huic omnia visa obiciuntur a mente ac
ratione vacua, ut aut cum matre corpus miscere videatur aut cum quovis alio vel homine
vel deo, saepe belua, atque etiam trucidare
aliquem et impie cruentari multaque facere
inpure atque taetre cum temeritate et inpudentia.