Epistulae ad Atticum, Epistulae Volume II, Pars Prior Pars Posterior Epistulae Ad Atticum. Cicero, Marcus Tullius, creator; Purser, Louis Claude, 1854-1932, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Cicerones pueri amant inter se, exercentur, sed discunt, alter, uti dixit
Isocrates in Ephoro et Theopompo, frenis eget,
alter calcaribus. Quinto togam puram Liberalibus cogitabam
dare; mandavit enim pater. ea sic observabo quasi intercalatum non sit.
Dionysius mihi quidem in amoribus est; pueri autem aiunt eum furenter
irasci; sed homo nec doctior nec sanctior fieri potest nec tui meique amantior.
Thermum, Silium vere audis laudari. valde honeste
se gerunt. adde
M. Nonium, Bibulum, me, si voles. iam
Scrofa vellem haberet ubi posset; est enim lautum negotium.
ceteri infirmant πολίτευμα
Catonis. Hortensio quod causam meam commendas valde gratum.
de
Amiano spei nihil putat esse Dionysius. Terenti
nullum vestigium adgnovi. Moeragenes certe periit. feci iter per eius
possessionem in qua animal reliquum nullum est. haec non noram tum, cum
Democrito tuo cum locutus sum.
Rhosica vasa mandavi. sed heus tu! quid cogitas? in felicatis
lancibus et splendidissimis canistris holusculis nos soles pascere; quid te in vasis
fictilibus appositurum putem? κέρασ
Phemio mandatum est; reperietur, modo aliquid illo dignum canat.
Parthicum bellum impendet. Cassius ineptas litteras misit,
necdum Bibuli erant adlatae. quibus recitatis puto fore ut
aliquando commoveatur senatus. equidem sum in magna animi perturbatione.
si, ut opto, non prorogatur nostrum negotium, habeo Iunium et
Quintilem in metu. esto; duos quidem mensis sustinebit
Bibulus. quid illo fiet quem reliquero, praesertim si fratrem?
quid me autem, si non tam cito decedo? Magna turba est. mihi
tamen cum Deiotaro convenit ut ille in meis castris esset cum suis copiis
omnibus. habet autem cohortis quadringenarias nostra armatura XXX,
equitum cIↃ cIↃ. erit ad sustentandum quoad
Pompeius veniat; qui litteris quas ad me mittit significat suum negotium
illud fore. hiemant in nostra provincia Parthi; exspectatur ipse
Orodes. quid quaeris? aliquantum est negoti.
15
de
Bibuli edicto nihil novi praeter illam exceptionem de qua tu ad me
scripseras
"nimis gravi praeiudicio in ordinem nostrum."
ego tamen habeo ἰσοδυναμοῦσαν sed tectiorem
ex Q. Muci P. L edicto Asiatico,
"extra quam si
ita negotium gestum est ut eo stari non oporteat ex fide bona,"
multaque sum
secutus Scaevolae, in iis illud in quo sibi libertatem censent
Graeci datam, ut Graeci inter se disceptent suis legibus.
breve autem edictum est propter hanc meam διαίρεσιν quod duobus generibus edicendum putavi. quorum
unum est provinciale in quo est de rationibus civitatum, de aere alieno, de usura, de
syngraphis, in eodem omnia de publicanis; alterum, quod sine edicto satis commode
transigi non potest, de hereditatum possessionibus, de bonis possidendis, vendendis,
magistris faciendis, quae ex edicto et postulari et fieri solent. tertium de
reliquo iure dicundo ἄγραφον reliqui. dixi
me de eo genere mea decreta ad edicta urbana accommodaturum. itaque curo et
satis facio adhuc omnibus. Graeci vero exsultant quod peregrinis iudicibus
utuntur.
"nugatoribus quidem"
inquies. quid refert?
tamen se αὐτονομίαν adeptos putant. vestri
enim credo gravis habent Turpionem sutorium et Vettium
mancipem.
de publicanis quid agam videris quaerere. habeo in deliciis,
obsequor, verbis laudo, orno; efficio ne cui molesti sint. τὸ, usuras eorum quas pactionibus adscripserant servavit etiam
Servilius. ego sic. diem statuo satis laxam, quam
ante si solverint, dico me centesimas ducturum; si non solverint, ex pactione.
itaque et Graeci solvunt tolerabili faenore et publicanis res
est gratissima, si illa iam habent pleno modio, verborum honorem, invitationem crebram.
quid plura? sunt omnes ita mihi familiares ut se quisque maxime putet.
sed tamen μηδὲν αὐτοῖσ—scis
reliqua.
de statua Africani (ὢ πραγμάτων! sed me id ipsum delectavit in tuis litteris) ain tu?
Scipio hic Metellus proavum suum nescit censorem non fuisse?
atqui nihil habuit aliud inscriptum nisi cos ea statua quae ad
Opis †per te† posita in excelso est. in
illa autem quae est ad Πολυκλέουσ Herculem
inscriptum est consul; quam esse eiusdem status, amictus, anulus,
imago ipsa declarat. at me hercule ego, cum in turma inauratarum equestrium
quas hic Metellus in Capitolio posuit animadvertissem in
Serapionis subscriptione Africani imaginem, erratum fabrile
putavi, nunc video Metelli.