Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
301
remigio alarum, ac Libyae citus adstitit oris.
302
Et iam iussa facit, ponuntque ferocia Poeni
303
corda volente deo; in primis regina quietum
304
accipit in Teucros animum mentemque benignam.
305
At pius Aeneas, per noctem plurima volvens,
306
ut primum lux alma data est, exire locosque
307
explorare novos, quas vento accesserit oras,
308
qui teneant, nam inculta videt, hominesne feraene,
309
quaerere constituit, sociisque exacta referre
310
Classem in convexo nemorum sub rupe cavata
311
arboribus clausam circum atque horrentibus umbris
312
occulit; ipse uno graditur comitatus Achate,
313
bina manu lato crispans hastilia ferro.
314
Cui mater media sese tulit obvia silva,
315
virginis os habitumque gerens, et virginis arma
316
Spartanae, vel qualis equos Threissa fatigat
317
Harpalyce, volucremque fuga praevertitur Hebrum.
318
Namque umeris de more habilem suspenderat arcum
319
venatrix, dederatque comam diffundere ventis,
320
nuda genu, nodoque sinus collecta fluentis.
321
Ac prior, “Heus” inquit “iuvenes, monstrate mearum
322
vidistis si quam hic errantem forte sororum,
323
succinctam pharetra et maculosae tegmine lyncis,
324
aut spumantis apri cursum clamore prementem.”
325
Sic Venus; et Veneris contra sic filius orsus:
326
“Nulla tuarum audita mihi neque visa sororum—
327
O quam te memorem, virgo? Namque haud tibi voltus
328
mortalis, nec vox hominem sonat: O, dea certe—
329
an Phoebi soror? an nympharum sanguinis una?—
330
sis felix, nostrumque leves, quaecumque, laborem,