Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
210
exterrens freta, cui laterum tenus hispida nanti
211
frons hominem praefert, in pristim desinit alvus:
212
spumea semifero sub pectore murmurat unda.
213
Tot lecti proceres ter denis navibus ibant
214
subsidio Troiae et campos salis aera secabant.
215
Iamque dies caelo concesserat almaque curru
216
noctivago Phoebe medium pulsabat Olympum:
217
Aeneas (neque enim membris dat cura quietem)
218
ipse sedens clavumque regit velisque ministrat.
219
Atque illi medio in spatio chorus ecce suarum
220
occurrit comitum: nymphae, quas alma Cybebe
221
numen habere maris nymphasque e navibus esse
222
iusserat, innabant pariter fluctusque secabant,
223
quot prius aeratae steterant ad litora prorae.
224
Agnoscunt longe regem lustrantque choreis,
225
quarum quae fandi doctissima Cymodocea
226
pone sequens dextra puppim tenet ipsaque dorso
227
eminet ac laeva tacitis subremigat undis,
228
tum sic ignarum adloquitur: “Vigilasne, deum gens,
229
Aenea? Vigila et velis immitte rudentis.
230
Nos sumus, Idaeae sacro de vertice pinus,
231
nunc pelagi nymphae, classis tua Perfidus ut nos
232
praecipitis ferro Rutulus flammaque premebat,
233
rupimus invitae tua vincula teque per aequor
234
quaerimus. Hanc Genetrix faciem miserata refecit
235
et dedit esse deas aevumque agitare sub undis.
236
At puer Ascanius muro fossisque tenetur
237
tela inter media atque horrentis Marte Latinos.
238
Iam loca iussa tenent forti permixtus Etrusco
239
Arcas eques: medias illis opponere turmas,