Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
510
Nec iam fama mali tanti, sed certior auctor
511
advolat Aeneae, tenui discrimine leti
512
esse suos, versis tempus succurrere Teucris.
513
Proxima quaeque metit gladio latumque per agmen
514
ardens limitem agit ferro, te, Turne, superbum
515
caede nova quaerens. Pallas, Euander, in ipsis
516
omnia sunt oculis, mensae, quas advena primas
517
tunc adiit, dextraeque datae. Sulmone creatos
518
quattuor hic iuvenes, totidem, quos educat Ufens,
519
viventis rapit, inferias quos immolet umbris
520
captivoque rogi perfundat sanguine flammas.
521
Inde Mago procul infensam contenderat hastam.
522
Ille astu subit ac tremibunda supervolat hasta,
523
et genua amplectens effatur talia supplex:
524
“Per patrios manis et spes surgentis Iuli
525
te precor, hanc animam serves natoque patrique.
526
Est domus alta, iacent penitus defossa talenta
527
caelati argenti, sunt auri pondera facti
528
infectique mihi. Non hic victoria Teucrum
529
vertitur aut anima una dabit discrimina tanta.”
530
Dixerat. Aeneas contra cui talia reddit:
531
“Argenti atque auri memoras quae multa talenta,
532
natis parce tuis. Belli commercia Turnus
533
sustulit ista prior iam tum Pallante perempto.
534
Hoc patris Anchisae manes, hoc sentit Iulus.”
535
Sic fatus galeam laeva tenet atque reflexa
536
cervice orantis capulo tenus applicat ensem.
537
Nec procul Haemonides, Phoebi Triviaeque sacerdos,
538
infula cui sacra redimibat tempora vitta,
539
totus conlucens veste atque insignibus armis.