Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
121
conversique oculos inter se atque ora tenebant.
122
Tum senior semperque odiis et crimine Drances
123
infensus iuveni Turno sic ore vicissim
124
orsa refert: “O fama ingens, ingentior armis
125
vir Troiane, quibus caelo te laudibus aequem?
126
Iustitiaene prius mirer belline laborum?
127
Nos vero haec patriam grati referemus ad urbem
128
et te, siqua viam dederit fortuna, Latino
129
iungemus regi: quaerat sibi foedera Turnus.
130
Quin et fatalis murorum attollere moles
131
saxaque subvectare umeris Troiana iuvabit.”
132
Dixerat haec, unoque omnes eadem ore fremebant.
133
Bis senos pepigere dies et pace sequestra
134
per silvas Teucri mixtique inpune Latini
135
erravere iugis. Ferro sonat alta bipenni
136
fraxinus, evertunt actas ad sidera pinus,
137
robora nec cuneis et olentem scindere cedrum
138
nec plaustris cessant vectare gementibus ornos.
139
Et iam Fama volans, tanti praenuntia luctus,
140
Evandrum Evandrique domos et moenia replet,
141
quae modo victorem Latio Pallanta ferebat.
142
Arcades ad portas ruere et de more vetusto
143
funereas rapuere faces; lucet via longo
144
ordine flammarum et late discriminat agros.
145
Contra turba Phrygum veniens plangentia iungit
146
agmina. Quae postquam matres succedere tectis
147
viderunt, maestam incendunt clamoribus urbem.
148
At non Evandrum potis est vis ulla tenere,
149
sed venit in medios. Feretro Pallanta reposto
150
procubuit super atque haeret lacrimansque gemensque,