Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
391
semper erit?
392
Pulsus ego? Aut quisquam merito, foedissime, pulsum
393
arguet, Iliaco tumidum qui crescere Thybrim
394
sanguine et Evandri totam cum stirpe videbit
395
procubuisse domum atque exutos Arcadas armis?
396
Haud ita me experti Bitias et Pandarus ingens
397
et quos mille die victor sub Tartara misi,
398
inclusus muris hostilique aggere saeptus.
399
“Nulla salus bello.” Capiti cane talia, demens,
400
Dardanio rebusque tuis. Proinde omnia magno
401
ne cessa turbare metu atque extollere vires
402
gentis bis victae, contra premere arma Latini.
403
Nunc et Myrmidonum proceres Phrygia arma tremescunt,
404
nunc et Tydides et Larissaeus Achilles,
405
amnis et Hadriacas retro fugit Aufidus undas.
406
Vel cum se pavidum contra mea iurgia fingit
407
artificis scelus et formidine crimen acerbat.
408
Numquam animam talem dextra hac, absiste moveri,
409
amittes: habitet tecum et sit pectore in isto.
410
Nunc ad te et tua magna, pater, consulta revertor.
411
Si nullam nostris ultra spem ponis in armis,
412
si tam deserti sumus et semel agmine verso
413
funditus occidimus neque habet Fortuna regressum?
414
oremus pacem et dextras tendamus inertis.
415
Quamquam O, si solitae quicquam virtutis adesset!
416
Ille mihi ante alios fortunatusque laborum
417
egregiusque animi, qui, nequid tale videret,
418
procubuit moriens et humum semel ore momordit.
419
Sin et opes nobis et adhuc intacta iuventus
420
auxilioque urbes Italae populique supersunt,