Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
361
proicis, O Latio caput horum et causa malorum?
362
Nulla salus bello: pacem te poscimus omnes,
363
Turne, simul pacis solum inviolabile pignus.
364
Primus ego, invisum quem tu tibi fingis, et esse
365
nil moror, en supplex venio. Miserere tuorum,
366
pone animos et pulsus abi. Sat funera fusi
367
vidimus ingentis et desolavimus agros.
368
Aut si fama movet, si tantum pectore robur
369
concipis et si adeo dotalis regia cordi est,
370
aude atque adversum fidens fer pectus in hostem.
371
Scilicet ut Turno contingat regia coniunx,
372
nos animae viles, inhumata infletaque turba,
373
sternamur campis. Etiam tu, siqua tibi vis,
374
si patrii quid Martis habes, illum aspice contra,
375
qui vocat.”
376
Talibus exarsit dictis violentia Turni;
377
dat gemitum rumpitque has imo pectore voces
378
“Larga quidem, Drance, semper tibi copia fandi
379
tum, cum bella manus poscunt, patribusque vocatis
380
primus ades. Sed non replenda est curia verbis,
381
quae tuto tibi magna volant, dum distinet hostem
382
agger murorum nec inundant sanguine fossae.
383
Proinde tona eloquio, solitum tibi, meque timoris
384
argue tu, Drance, quando tot stragis acervos
385
Teucrorum tua dextra dedit passimque tropaeis
386
insignis agros. Possit quid vivida virtus,
387
experiare licet; nec longe scilicet hostes
388
quaerendi nobis: circumstant undique muros.
389
Imus in adversos: quid cessas? An tibi Mavors
390
ventosa in lingua pedibusque fugacibus istis