Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
391
Iamque aderat Phoebo ante alios dilectus Iapyx
392
Iasides, acri quondam cui captus amore
393
ipse suas artes, sua munera, laetus Apollo
394
augurium citharamque dabat celerisque sagittas.
395
Ille ut depositi proferret fata parentis,
396
scire potestates herbarum usumque medendi
397
maluit et mutas agitare inglorius artes.
398
Stabat acerba fremens, ingentem nixus in hastam
399
Aeneas magno iuvenum et maerentis Iuli
400
concursu, lacrimis immobilis. Ille retorto
401
Paeonium in morem senior succinctus amictu
402
multa manu medica Phoebique potentibus herbis
403
nequiquam trepidat, nequiquam spicula dextra
404
sollicitat prensatque tenaci forcipe ferrum.
405
Nulla viam Fortuna regit, nihil auctor Apollo
406
subvenit; et saevus campis magis ac magis horror
407
crebrescit propiusque malum est. Iam pulvere caelum
408
stare vident: subeunt equites, et spicula castris
409
densa cadunt mediis. It tristis ad aethera clamor
410
bellantum iuvenum et duro sub Marte cadentum.
411
Hic Venus, indigno nati concussa dolore,
412
dictamnum genetrix Cretaea carpit ab Ida,
413
puberibus caulem foliis et flore comantem
414
purpureo; non illa feris incognita capris
415
gramina, cum tergo volucres haesere sagittae:
416
hoc Venus, obscuro faciem circumdata nimbo,
417
detulit; hoc fusum labris splendentibus amnem
418
inficit occulte medicans spargitque salubris
419
ambrosiae sucos et odoriferam panaceam.
420
Fovit ea volnus lympha longaevus Iapyx