Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
421
ignorans, subitoque omnis de corpore fugit
422
quippe dolor, omnis stetit imo volnere sanguis;
423
iamque secuta manum nullo cogente sagitta
424
excidit, atque novae rediere in pristina vires.
425
“Arma citi properate viro! Quid statis?” Iapyx
426
conclamat primusque animos adcendit in hostem.
427
“Non haec humanis opibus, non arte magistra
428
proveniunt neque te, Aenea, mea dextera servat:
429
maior agit deus atque opera ad maiora remittit.”
430
Ille avidus pugnae suras incluserat auro
431
hinc atque hinc oditque moras hastamque coruscat.
432
Postquam habilis lateri clipeus loricaque tergo est,
433
Ascanium fusis circum complectitur armis
434
summaque per galeam delibans oscula fatur:
435
“Disce, puer, virtutem ex me verumque laborem,
436
fortunam ex aliis. Nunc te mea dextera bello
437
defensum dabit et magna inter praemia ducet.
438
Tu facito, mox cum matura adoleverit aetas,
439
sis memor, et te animo repetentem exempla tuorum
440
et pater Aeneas et avunculus excitet Hector.”
441
Haec ubi dicta dedit, portis sese extulit ingens,
442
telum immane manu quatiens; simul agmine denso
443
Antheusque Mnestheusque ruunt omnisque relictis
444
turba fluit castris: tum caeco pulvere campus
445
miscetur pulsuque pedum tremit excita tellus.
446
Vidit ab adverso venientis aggere Turnus,
447
videre Ausonii, gelidusque per ima cucurrit
448
ossa tremor: prima ante omnis Iuturna Latinos
449
audiit adgnovitque sonum et tremefacta refugit.
450
Ille volat campoque atrum rapit agmen aperto.