Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
541
pectora, nec misero clipei mora profuit aerei.
542
Te quoque Laurentes viderunt, Aeole, campi
543
oppetere et late terram consternere tergo
544
Occidis, Argivae quem non potuere phalanges
545
sternere nec Priami regnorum eversor Achilles;
546
hic tibi mortis erant metae: domus alta sub Ida,
547
Lyrnesi domus alta, solo Laurente sepulchrum.
548
Totae adeo conversae acies, omnesque Latini,
549
omnes Dardanidae, Mnestheus acerque Serestus
550
et Messapus equum domitor et fortis Asilas
551
Tuscorumque phalanx Evandrique Arcades alae,
552
pro se quisque viri summa nituntur opum vi:
553
nec mora nec requies, vasto certamine tendunt.
554
Hic mentem Aeneae genetrix pulcherrima misit,
555
iret ut ad muros urbique adverteret agmen
556
ocius et subita turbaret clade Latinos.
557
Ille ut vestigans diversa per agmina Turnum
558
huc atque huc acies circumtulit, aspicit urbem
559
immunem tanti belli atque impune quietam.
560
Continuo pugnae adcendit maioris imago:
561
Mnesthea Sergestumque vocat fortemque Serestum
562
ductores tumulumque capit, quo cetera Teucrum
563
concurrit legio nec scuta aut spicula densi
564
deponunt. Celso medius stans aggere fatur:
565
“Nequa meis esto dictis mora; Iuppiter hac stat,
566
neu quis ob inceptum subitum mihi segnior ito.
567
Urbem hodie, causam belli, regna ipsa Latini,
568
ni frenum accipere et victi parere fatentur,
569
eruam et aequa solo fumantia culmina ponam.
570
Scilicet exspectem, libeat dum proelia Turno