Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
571
nostra pati rursusque velit concurrere victus?
572
Hoc caput, O cives, haec belli summa nefandi:
573
ferte faces propere foedusque reposcite flammis.”
574
Dixerat, atque animis pariter certantibus omnes
575
dant cuneum densaque ad muros mole feruntur.
576
Scalae improviso subitusque apparuit ignis.
577
Discurrunt alii ad portas primosque trucidant,
578
ferrum alii torquent et obumbrant aethera telis.
579
Ipse inter primos dextram sub moenia tendit
580
Aeneas magnaque incusat voce Latinum
581
testaturque deos, iterum se ad proelia cogi,
582
bis iam Italos hostis, haec altera foedera rumpi.
583
Exoritur trepidos inter discordia civis:
584
urbem alii reserare iubent et pandere portas
585
Dardanidis ipsumque trahunt in moenia regem,
586
arma ferunt alii et pergunt defendere muros.
587
Inclusas ut cum latebroso in pumice pastor
588
vestigavit apes fumoque implevit amaro:
589
illae intus trepidae rerum per cerea castra
590
discurrunt magnisque acuunt stridoribus iras;
591
volvitur ater odor tectis, tum murmure caeco
592
intus saxa sonant, vacuas it fumus ad auras.
593
Accidit haec fessis etiam fortuna Latinis,
594
quae totam luctu concussit funditus urbem.
595
Regina ut tectis venientem prospicit hostem,
596
incessi muros, ignis ad tecta volare,
597
nusquam acies contra Rutulas, nulla agmina Turni:
598
infelix pugnae iuvenem in certamine credit
599
exstinctum et, subito mentem turbata dolore,
600
se causam clamat crimenque caputque malorum,