Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
181
arma deosque parant comites, pelagoque remenso
182
improvisi aderunt: ita digerit omina Calchas.
183
Hanc pro Palladio moniti, pro numine laeso
184
effigiem statuere, nefas quae triste piaret.
185
Hanc tamen immensam Calchas attollere molem
186
roboribus textis caeloque educere iussit,
187
ne recipi portis, aut duci in moenia possit,
188
neu populum antiqua sub religione tueri.
189
Nam si vestra manus violasset dona Minervae,
190
tum magnum exitium (quod di prius omen in ipsum
191
convertant!) Priami imperio Phrygibusque futurum;
192
sin manibus vestris vestram ascendisset in urbem,
193
ultro Asiam magno Pelopea ad moenia bello
194
venturam, et nostros ea fata manere nepotes.”
195
Talibus insidiis periurique arte Sinonis
196
credita res, captique dolis lacrimisque coactis,
197
quos neque Tydides, nec Larisaeus Achilles,
198
non anni domuere decem, non mille carinae.
199
Hic aliud maius miseris multoque tremendum
200
obicitur magis, atque improvida pectora turbat.
201
Laocoön, ductus Neptuno sorte sacerdos,
202
sollemnis taurum ingentem mactabat ad aras.
203
Ecce autem gemini a Tenedo tranquilla per alta—
204
horresco referens—immensis orbibus angues
205
incumbunt pelago, pariterque ad litora tendunt;
206
pectora quorum inter fluctus arrecta iubaeque
207
sanguineae superant undas; pars cetera pontum
208
pone legit, sinuatque immensa volumine terga.
209
Fit sonitus spumante salo; iamque arva tenebant,
210
ardentisque oculos suffecti sanguine et igni,