Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
151
Quidve petunt? Quae religio, aut quae machina belli?”
152
Dixerat. Ille, dolis instructus et arte Pelasga,
153
sustulit exutas vinclis ad sidera palmas:
154
“Vos, aeterni ignes, et non violabile vestrum
155
testor numen” ait “vos arae ensesque nefandi,
156
quos fugi, vittaeque deum, quas hostia gessi:
157
fas mihi Graiorum sacrata resolvere iura,
158
fas odisse viros, atque omnia ferre sub auras,
159
si qua tegunt; teneor patriae nec legibus ullis.
160
Tu modo promissis maneas, servataque serves
161
Troia fidem, si vera feram, si magna rependam.
162
“Omnis spes Danaum et coepti fiducia belli
163
Palladis auxiliis semper stetit. Impius ex quo
164
Tydides sed enim scelerumque inventor Ulixes,
165
fatale adgressi sacrato avellere templo
166
Palladium, caesis summae custodibus arcis,
167
corripuere sacram effigiem, manibusque cruentis
168
virgineas ausi divae contingere vittas;
169
ex illo fluere ac retro sublapsa referri
170
spes Danaum, fractae vires, aversa deae mens.
171
Nec dubiis ea signa dedit Tritonia monstris.
172
Vix positum castris simulacrum, arsere coruscae
173
luminibus flammae arrectis, salsusque per artus
174
sudor iit, terque ipsa solo—mirabile dictu—
175
emicuit, parmamque ferens hastamque trementem.
176
“Extemplo temptanda fuga canit aequora Calchas,
177
nec posse Argolicis exscindi Pergama telis,
178
omina ni repetant Argis, numenque reducant,
179
quod pelago et curvis secum avexere carinis.
180
Et nunc, quod patrias vento petiere Mycenas,