Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
121
ossa tremor, cui fata parent, quem poscat Apollo.
122
“Hic Ithacus vatem magno Calchanta tumultu
123
protrahit in medios; quae sint ea numina divom,
124
flagitat; et mihi iam multi crudele canebant
125
artificis scelus, et taciti ventura videbant.
126
Bis quinos silet ille dies, tectusque recusat
127
prodere voce sua quemquam aut opponere morti.
128
Vix tandem, magnis Ithaci clamoribus actus,
129
composito rumpit vocem, et me destinat arae.
130
Adsensere omnes, et, quae sibi quisque timebat,
131
unius in miseri exitium conversa tulere.
132
Iamque dies infanda aderat; mihi sacra parari,
133
et salsae fruges, et circum tempora vittae:
134
eripui, fateor, leto me, et vincula rupi,
135
limosoque lacu per noctem obscurus in ulva
136
delitui, dum vela darent, si forte dedissent.
137
Nec mihi iam patriam antiquam spes ulla videndi,
138
nec dulcis natos exoptatumque parentem;
139
quos illi fors et poenas ob nostra reposcent
140
effugia, et culpam hanc miserorum morte piabunt.
141
Quod te per superos et conscia numina veri,
142
per si qua est quae restet adhuc mortalibus usquam
143
intemerata fides, oro, miserere laborum
144
tantorum, miserere animi non digna ferentis.”
145
His lacrimis vitam damus, et miserescimus ultro.
146
Ipse viro primus manicas atque arta levari
147
vincla iubet Priamus, dictisque ita fatur amicis:
148
“Quisquis es, amissos hinc iam obliviscere Graios;
149
noster eris, mihique haec edissere vera roganti:
150
Quo molem hanc immanis equi statuere? Quis auctor?