Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
haud ignota loquor—superis concessit ab oris,
92
adflictus vitam in tenebris luctuque trahebam,
93
et casum insontis mecum indignabar amici.
94
Nec tacui demens, et me, fors si qua tulisset,
95
si patrios umquam remeassem victor ad Argos,
96
promisi ultorem, et verbis odia aspera movi.
97
Hinc mihi prima mali labes, hinc semper Ulixes
98
criminibus terrere novis, hinc spargere voces
99
in volgum ambiguas, et quaerere conscius arma.
100
Nec requievit enim, donec, Calchante ministro—
101
sed quid ego haec autem nequiquam ingrata revolvo?
102
Quidve moror, si omnis uno ordine habetis Achivos,
103
idque audire sat est? Iamdudum sumite poenas,
104
hoc Ithacus velit, et magno mercentur Atridae.”
105
Tum vero ardemus scitari et quaerere causas,
106
ignari scelerum tantorum artisque Pelasgae.
107
Prosequitur pavitans, et ficto pectore fatur:
108
“Saepe fugam Danai Troia cupiere relicta
109
moliri, et longo fessi discedere bello;
110
fecissentque utinam! Saepe illos aspera ponti
111
interclusit hiemps, et terruit Auster euntis.
112
Praecipue, cum iam hic trabibus contextus acernis
113
staret equus, toto sonuerunt aethere nimbi.
114
Suspensi Eurypylum scitantem oracula Phoebi
115
mittimus, isque adytis haec tristia dicta reportat:
116
“Sanguine placastis ventos et virgine caesa,
117
cum primum Iliacas, Danai, venistis ad oras;
118
sanguine quaerendi reditus, animaque litandum
119
Argolica.” Volgi quae vox ut venit ad auris,
120
obstipuere animi, gelidusque per ima cucurrit