Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
361
Quis cladem illius noctis, quis funera fando
362
explicet, aut possit lacrimis aequare labores?
363
Urbs antiqua ruit, multos dominata per annos;
364
plurima perque vias sternuntur inertia passim
365
corpora, perque domos et religiosa deorum
366
limina. Nec soli poenas dant sanguine Teucri;
367
quondam etiam victis redit in praecordia virtus
368
victoresque cadunt Danai: crudelis ubique
369
luctus, ubique pavor, et plurima mortis imago.
370
Primus se, Danaum magna comitante caterva,
371
Androgeos offert nobis, socia agmina credens
372
inscius, atque ultro verbis compellat amicis:
373
“Festinate, viri: nam quae tam sera moratur
374
segnities? Alii rapiunt incensa feruntque
375
Pergama; vos celsis nunc primum a navibus itis.”
376
Dixit, et extemplo, neque enim responsa dabantur
377
fida satis, sensit medios delapsus in hostis.
378
Obstipuit, retroque pedem cum voce repressit:
379
inprovisum aspris veluti qui sentibus anguem
380
pressit humi nitens, trepidusque repente refugit
381
attollentem iras et caerula colla tumentem;
382
haud secus Androgeos visu tremefactus abibat.
383
Inruimus, densis et circumfundimur armis,
384
ignarosque loci passim et formidine captos
385
sternimus: adspirat primo fortuna labori.
386
Atque hic successu exsultans animisque Coroebus,
387
“O socii, qua prima” inquit “fortuna salutis
388
monstrat iter, quoque ostendit se dextra, sequamur
389
mutemus clipeos, Danaumque insignia nobis
390
aptemus: dolus an virtus, quis in hoste requirat?