Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
391
Arma dabunt ipsi.” Sic fatus, deinde comantem
392
Androgei galeam clipeique insigne decorum
393
induitur, laterique Argivum accommodat ensem.
394
Hoc Rhipeus, hoc ipse Dymas omnisque iuventus
395
laeta facit; spoliis se quisque recentibus armat.
396
Vadimus immixti Danais haud numine nostro,
397
multaque per caecam congressi proelia noctem
398
conserimus, multos Danaum demittimus Orco.
399
Diffugiunt alii ad navis, et litora cursu
400
fida petunt: pars ingentem formidine turpi
401
scandunt rursus equum et nota conduntur in alvo.
402
Heu nihil invitis fas quemquam fidere divis!
403
Ecce trahebatur passis Priameïa virgo
404
crinibus a templo Cassandra adytisque Minervae,
405
ad caelum tendens ardentia lumina frustra,—
406
lumina, nam teneras arcebant vincula palmas.
407
Non tulit hanc speciem furiata mente Coroebus,
408
et sese medium iniecit periturus in agmen.
409
Consequimur cuncti et densis incurrimus armis.
410
Hic primum ex alto delubri culmine telis
411
nostrorum obruimur, oriturque miserrima caedes
412
armorum facie et Graiarum errore iubarum.
413
Tum Danai gemitu atque ereptae virginis ira
414
undique collecti invadunt, acerrimus Aiax,
415
et gemini Atridae, Dolopumque exercitus omnis;
416
adversi rupto ceu quondam turbine venti
417
confligunt, Zephyrusque Notusque et laetus Eois
418
Eurus equis; stridunt silvae, saevitque tridenti
419
spumeus atque imo Nereus ciet aequora fundo.
420
Illi etiam, si quos obscura nocte per umbram