Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
421
fudimus insidiis totaque agitavimus urbe,
422
apparent; primi clipeos mentitaque tela
423
adgnoscunt, atque ora sono discordia signant.
424
Ilicet obruimur numero; primusque Coroebus
425
Penelei dextra divae armipotentis ad aram
426
procumbit; cadit et Rhipeus, iustissimus unus
427
qui fuit in Teucris et servantissimus aequi:
428
dis aliter visum; pereunt Hypanisque Dymasque
429
confixi a sociis; nec te tua plurima, Panthu,
430
labentem pietas nec Apollinis infula texit.
431
Iliaci cineres et flamma extrema meorum,
432
testor, in occasu vestro nec tela nec ullas
433
vitavisse vices Danaum, et, si fata fuissent
434
ut caderem, meruisse manu. Divellimur inde,
435
Iphitus et Pelias mecum, quorum Iphitus aevo
436
iam gravior, Pelias et volnere tardus Ulixi;
437
protinus ad sedes Priami clamore vocati.
438
Hic vero ingentem pugnam, ceu cetera nusquam
439
bella forent, nulli tota morerentur in urbe.
440
Sic Martem indomitum, Danaosque ad tecta ruentis
441
cernimus, obsessumque acta testudine limen.
442
Haerent parietibus scalae, postisque sub ipsos
443
nituntur gradibus, clipeosque ad tela sinistris
444
protecti obiciunt, prensant fastigia dextris.
445
Dardanidae contra turris ac tota domorum
446
culmina convellunt; his se, quando ultima cernunt,
447
extrema iam in morte parant defendere telis;
448
auratasque trabes, veterum decora alta parentum,
449
devolvunt; alii strictis mucronibus imas
450
obsedere fores; has servant agmine denso.