Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
481
aeratos; iamque excisa trabe firma cavavit
482
robora, et ingentem lato dedit ore fenestram.
483
Adparet domus intus, et atria longa patescunt;
484
adparent Priami et veterum penetralia regum,
485
armatosque vident stantis in limine primo.
486
At domus interior gemitu miseroque tumultu
487
miscetur, penitusque cavae plangoribus aedes
488
femineis ululant; ferit aurea sidera clamor.
489
Tum pavidae tectis matres ingentibus errant;
490
amplexaeque tenent postis atque oscula figunt.
491
Instat vi patria Pyrrhus; nec claustra, neque ipsi
492
custodes sufferre valent; labat ariete crebro
493
ianua, et emoti procumbunt cardine postes.
494
Fit via vi; rumpunt aditus, primosque trucidant
495
immissi Danai, et late loca milite complent.
496
Non sic, aggeribus ruptis cum spumeus amnis
497
exiit, oppositasque evicit gurgite moles,
498
fertur in arva furens cumulo, camposque per omnis
499
cum stabulis armenta trahit. Vidi ipse furentem
500
caede Neoptolemum geminosque in limine Atridas;
501
vidi Hecubam centumque nurus, Priamumque per aras
502
sanguine foedantem, quos ipse sacraverat, ignis.
503
Quinquaginta illi thalami, spes tanta nepotum,
504
barbarico postes auro spoliisque superbi,
505
procubuere; tenent Danai, qua deficit ignis.
506
Forsitan et Priami fuerint quae fata requiras.
507
Urbis uti captae casum convolsaque vidit
508
limina tectorum et medium in penetralibus hostem,
509
arma diu senior desueta trementibus aevo
510
circumdat nequiquam umeris, et inutile ferrum