Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
751
per Troiam, et rursus caput obiectare periclis.
752
Principio muros obscuraque limina portae,
753
qua gressum extuleram, repeto, et vestigia retro
754
observata sequor per noctem et lumine lustro.
755
Horror ubique animo, simul ipsa silentia terrent.
756
Inde domum, si forte pedem, si forte tulisset,
757
me refero: inruerant Danai, et tectum omne tenebant.
758
Ilicet ignis edax summa ad fastigia vento
759
volvitur; exsuperant flammae, furit aestus ad auras.
760
Procedo et Priami sedes arcemque reviso.
761
Et iam porticibus vacuis Iunonis asylo
762
custodes lecti Phoenix et dirus Ulixes
763
praedam adservabant. Huc undique Troia gaza
764
incensis erepta adytis, mensaeque deorum,
765
crateresque auro solidi, captivaque vestis
766
congeritur; pueri et pavidae longo ordine matres
767
stant circum.
768
Ausus quin etiam voces iactare per umbram
769
implevi clamore vias, maestusque Creüsam
770
nequiquam ingeminans iterumque iterumque vocavi.
771
Quaerenti et tectis urbis sine fine furenti
772
infelix simulacrum atque ipsius umbra Creüsae
773
visa mihi ante oculos et nota maior imago.
774
Obstipui, steteruntque comae et vox faucibus haesit.
775
Tum sic adfari et curas his demere dictis :
776
“Quid tantum insano iuvat indulgere dolori,
777
O dulcis coniunx? Non haec sine numine divom
778
eveniunt; nec te hinc comitem asportare Creüsam
779
fas, aut ille sinit superi regnator Olympi.
780
Longa tibi exsilia, et vastum maris aequor arandum,