Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
721
Haec fatus, latos umeros subiectaque colla
722
veste super fulvique insternor pelle leonis,
723
succedoque oneri; dextrae se parvus Iulus
724
implicuit sequiturque patrem non passibus aequis;
725
pone subit coniunx: ferimur per opaca locorum;
726
et me, quem dudum non ulla iniecta movebant
727
tela neque adverso glomerati ex agmine Grai,
728
nunc omnes terrent aurae, sonus excitat omnis
729
suspensum et pariter comitique onerique timentem.
730
Iamque propinquabam portis, omnemque videbar
731
evasisse viam, subito cum creber ad auris
732
visus adesse pedum sonitus, genitorque per umbram
733
prospiciens; “Nate” exclamat, “fuge nate, propinquant.
734
Ardentis clipeos atque aera micantia cerno!”—
735
Hic mihi nescio quod trepido male numen amicum
736
confusam eripuit mentem. Namque avia cursu
737
dum sequor, et nota excedo regione viarum,
738
heu, misero coniunx fatone erepta Creüsa
739
substitit, erravitne via, seu lassa resedit,
740
incertum; nec post oculis est reddita nostris.
741
Nec prius amissam respexi animumque reflexi,
742
quam tumulum antiquae Cereris sedemque sacratam
743
venimus; hic demum collectis omnibus una
744
defuit, et comites natumque virumque fefellit.
745
Quem non incusavi amens hominumque deorumque,
746
aut quid in eversa vidi crudelius urbe?
747
Ascanium Anchisenque patrem Teucrosque Penatis
748
commendo sociis et curva valle recondo;
749
ipse urbem repeto et cingor fulgentibus armis.
750
Stat casus renovare omnis, omnemque reverti