Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
241
obscenas pelagi ferro foedare volucres:
242
sed neque vim plumis ullam nec volnera tergo
243
accipiunt, celerique fuga sub sidera lapsae
244
semesam praedam et vestigia foeda relinquunt.
245
Una in praecelsa consedit rupe Celaeno,
246
infelix vates, rumpitque hanc pectore vocem:
247
“Bellum etiam pro caede boum stratisque iuvencis,
248
Laomedontiadae, bellumne inferre paratis,
249
et patrio Harpyias insontis pellere regno?
250
Accipite ergo animis atque haec mea figite dicta,
251
quae Phoebo pater omnipotens, mihi Phoebus Apollo
252
praedixit, vobis Furiarum ego maxuma pando.
253
Italiam cursu petitis, ventisque vocatis
254
ibitis Italiam, portusque intrare licebit;
255
sed non ante datam cingetis moenibus urbem,
256
quam vos dira fames nostraeque iniuria caedis
257
ambesas subigat malis absumere mensas.”
258
Dixit, et in silvam pennis ablata refugit.
259
At sociis subita gelidus formidine sanguis
260
deriguit; cecidere animi, nec iam amplius armis,
261
sed votis precibusque iubent exposcere pacem,
262
sive deae, seu sint dirae obscenaeque volucres.
263
Et pater Anchises passis de litore palmis
264
numina magna vocat, meritosque indicit honores:
265
“Di, prohibete minas; di, talem avertite casum,
266
et placidi servate pios!” Tum litore funem
267
deripere, excussosque iubet laxare rudentes.
268
Tendunt vela Noti; fugimus spumantibus undis,
269
qua cursum ventusque gubernatorque vocabat.
270
Iam medio adparet fluctu nemorosa Zacynthos