Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
211
insulae Ionio in magno, quas dira Celaeno
212
Harpyiaeque colunt aliae, Phineia postquam
213
clausa domus, mensasque metu liquere priores.
214
Tristius haud illis monstrum, nec saevior ulla
215
pestis et ira deum Stygiis sese extulit undis.
216
Virginei volucrum voltus, foedissima ventris
217
proluvies, uncaeque manus, et pallida semper
218
ora fame.
219
Huc ubi delati portus intravimus, ecce
220
laeta boum passim campis armenta videmus,
221
caprigenumque pecus nullo custode per herbas.
222
Inruimus ferro, et divos ipsumque vocamus
223
in partem praedamque Iovem; tum litore curvo
224
exstruimusque toros, dapibusque epulamur opimis.
225
At subitae horrifico lapsu de montibus adsunt
226
Harpyiae, et magnis quatiunt clangoribus alas,
227
diripiuntque dapes, contactuque omnia foedant
228
immundo; tum vox taetrum dira inter odorem.
229
Rursum in secessu longo sub rupe cavata,
230
arboribus clausi circum atque horrentibus umbris,
231
instruimus mensas arisque reponimus ignem:
232
rursum ex diverso caeli caecisque latebris
233
turba sonans praedam pedibus circumvolat uncis,
234
polluit ore dapes. Sociis tunc, arma capessant,
235
edico, et dira bellum cum gente gerendum.
236
Haud secus ac iussi faciunt, tectosque per herbam
237
disponunt enses et scuta latentia condunt.
238
Ergo ubi delapsae sonitum per curva dedere
239
litora, dat signum specula Misenus ab alta
240
aere cavo. Invadunt socii, et nova proelia temptant,