Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
181
seque novo veterum deceptum errore locorum.
182
Tum memorat: “Nate, Iliacis exercite fatis,
183
sola mihi talis casus Cassandra canebat.
184
Nunc repeto haec generi portendere debita nostro,
185
et saepe Hesperiam, saepe Itala regna vocare.
186
Sed quis ad Hesperiae venturos litora Teucros
187
crederet, aut quem tum vates Cassandra moveret?
188
Cedamus Phoebo, et moniti meliora sequamur.”
189
Sic ait, et cuncti dicto paremus ovantes.
190
Hanc quoque deserimus sedem, paucisque relictis
191
vela damus, vastumque cava trabe currimus aequor.
192
Postquam altum tenuere rates, nec iam amplius ullae
193
adparent terrae, caelum undique et undique pontus,
194
tum mihi caeruleus supra caput adstitit imber,
195
noctem hiememque ferens, et inhorruit unda tenebris.
196
Continuo venti volvunt mare, magnaque surgunt
197
aequora; dispersi iactamur gurgite vasto;
198
involvere diem nimbi, et nox umida caelum
199
abstulit; ingeminant abruptis nubibus ignes.
200
Excutimur cursu, et caecis erramus in undis.
201
Ipse diem noctemque negat discernere caelo,
202
nec meminisse viae media Palinurus in unda.
203
Tris adeo incertos caeca caligine soles
204
erramus pelago, totidem sine sidere noctes.
205
Quarto terra die primum se attollere tandem
206
visa, aperire procul montis, ac volvere fumum.
207
Vela cadunt, remis insurgimus; haud mora nautae
208
adnixi torquent spumas et caerula verrunt.
209
Servatum ex undis Strophadum me litora primum
210
accipiunt; Strophades Graio stant nomine dictae,