Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
421
obsidet, atque imo barathri ter gurgite vastos
422
sorbet in abruptum fluctus, rursusque sub auras
423
erigit alternos et sidera verberat unda.
424
At Scyllam caecis cohibet spelunca latebris,
425
ora exsertantem et navis in saxa trahentem.
426
Prima hominis facies et pulchro pectore virgo
427
pube tenus, postrema immani corpore pristis,
428
delphinum caudas utero commissa luporum.
429
Praestat Trinacrii metas lustrare Pachyni
430
cessantem, longos et circumflectere cursus,
431
quam semel informem vasto vidisse sub antro
432
Scyllam, et caeruleis canibus resonantia saxa.
433
“Praeterea, si qua est Heleno prudentia, vati
434
si qua fides, animum si veris implet Apollo,
435
unum illud tibi, nate dea, proque omnibus unum
436
praedicam, et repetens iterumque iterumque monebo:
437
Iunonis magnae primum prece numen adora;
438
Iunoni cane vota libens, dominamque potentem
439
supplicibus supera donis: sic denique victor
440
Trinacria finis Italos mittere relicta.
441
“Huc ubi delatus Cumaeam accesseris urbem,
442
divinosque lacus, et Averna sonantia silvis,
443
insanam vatem aspicies, quae rupe sub ima
444
fata canit, foliisque notas et nomina mandat.
445
Quaecumque in foliis descripsit carmina virgo,
446
digerit in numerum, atque antro seclusa relinquit.
447
Illa manent immota locis, neque ab ordine cedunt;
448
verum eadem, verso tenuis cum cardine ventus
449
impulit et teneras turbavit ianua frondes,
450
numquam deinde cavo volitantia prendere saxo,