Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
31
Anna refert: “O luce magis dilecta sorori,
32
solane perpetua maerens carpere iuventa,
33
nec dulcis natos, Veneris nec praemia noris?
34
Id cinerem aut Manis credis curare sepultos?
35
Esto: aegram nulli quondam flexere mariti,
36
non Libyae, non ante Tyro; despectus Iarbas
37
ductoresque alii, quos Africa terra triumphis
38
dives alit: placitone etiam pugnabis amori?
39
Nec venit in mentem, quorum consederis arvis?
40
Hinc Gaetulae urbes, genus insuperabile bello,
41
et Numidae infreni cingunt et inhospita Syrtis;
42
hinc deserta siti regio, lateque furentes
43
Barcaei. Quid bella Tyro surgentia dicam,
44
germanique minas?
45
Dis equidem auspicibus reor et Iunone secunda
46
hunc cursum Iliacas vento tenuisse carinas.
47
Quam tu urbem, soror, hanc cernes, quae surgere regna
48
coniugio tali! Teucrum comitantibus armis
49
Punica se quantis attollet gloria rebus!
50
Tu modo posce deos veniam, sacrisque litatis
51
indulge hospitio, causasque innecte morandi,
52
dum pelago desaevit hiemps et aquosus Orion,
53
quassataeque rates, dum non tractabile caelum.”
54
His dictis incensum animum inflammavit amore,
55
spemque dedit dubiae menti, solvitque pudorem.
56
Principio delubra adeunt, pacemque per aras
57
exquirunt; mactant lectas de more bidentis
58
legiferae Cereri Phoeboque patrique Lyaeo,
59
Iunoni ante omnis, cui vincla iugalia curae.
60
Ipsa, tenens dextra pateram, pulcherrima Dido