Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
481
sternitur exanimisque tremens procumbit humi bos.
482
Ille super tales effundit pectore voces:
483
“Hanc tibi, Eryx, meliorem animam pro morte Daretis
484
persolvo; hic victor caestus artemque repono.”
485
Protinus Aeneas celeri certare sagitta
486
invitat qui forte velint, et praemia ponit,
487
ingentique manu malum de nave Seresti
488
erigit, et volucrem traiecto in fune columbam,
489
quo tendant ferrum, malo suspendit ab alto.
490
Convenere viri, deiectamque aerea sortem
491
accepit galea; et primus clamore secundo
492
Hyrtacidae ante omnes exit locus Hippocoöntis;
493
quem modo navali Mnestheus certamine victor
494
consequitur, viridi Mnestheus evinctus oliva.
495
Tertius Eurytion, tuus, o clarissime, frater,
496
Pandare, qui quondam, iussus confundere foedus,
497
in medios telum torsisti primus Achivos.
498
Extremus galeaque ima subsedit Acestes,
499
ausus et ipse manu iuvenum temptare laborem.
500
Tum validis flexos incurvant viribus arcus
501
pro se quisque viri, et depromunt tela pharetris.
502
Primaque per caelum, nervo stridente, sagitta
503
Hyrtacidae iuvenis volucres diverberat auras;
504
et venit, adversique infigitur arbore mali.
505
Intremuit malus, timuitque exterrita pennis
506
ales, et ingenti sonuerunt omnia plausu.
507
Post acer Mnestheus adducto constitit arcu,
508
alta petens, pariterque oculos telumque tetendit.
509
Ast ipsam miserandus avem contingere ferro
510
non valuit: nodos et vincula linea rupit,