Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
511
quis innexa pedem malo pendebat ab alto:
512
illa notos atque alta volans in nubila fugit.
513
Tum rapidus, iamdudum arcu contenta parato
514
tela tenens, fratrem Eurytion in Pota vocavit,
515
iam vacuo laetam caelo speculatus, et alis
516
plaudentem nigra figit sub nube columbam.
517
Decidit exanimis, vitamque reliquit in astris
518
aetheriis, fixamque refert delapsa sagittam.
519
Amissa solus palma superabat Acestes;
520
qui tamen aerias telum contendit in auras,
521
ostentans artemque pater arcumque sonantem.
522
Hic oculis subito obicitur magnoque futurum
523
augurio monstrum; docuit post exitus ingens,
524
seraque terrifici cecinerunt omina vates.
525
Namque volans liquidis in nubibus arsit harundo,
526
signavitque viam flammis, tenuisque recessit
527
consumpta in ventos, caelo ceu saepe refixa
528
transcurrunt crinemque volantia sidera ducunt.
529
Attonitis haesere animis, superosque precati
530
Trinacrii Teucrique viri; nec maximus omen
531
abnuit Aeneas; sed laetum amplexus Acesten
532
muneribus cumulat magnis, ac talia fatur:
533
“Sume, pater; nam te voluit rex magnus Olympi
534
talibus auspiciis exsortem ducere honores.
535
Ipsius Anchisae longaevi hoc munus habebis,
536
cratera impressum signis, quem Thracius olim
537
Anchisae genitori in magno munere Cisseus
538
ferre sui dederat monumentum et pignus amoris.”
539
Sic fatus cingit viridanti tempora lauro,
540
et primum ante omnes victorem appellat Acesten.