Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
121
vosque,” ait, “O fidi Troiae salvete penates:
122
hic domus, haec patria est. Genitor mihi talia namque
123
(nunc repeto) Anchises fatorum arcana reliquit:
124
cum te, nate, fames ignota ad litora vectum
125
accisis coget dapibus consumere mensas,
126
tum sperare domos defessus ibique memento
127
prima locare manu molirique aggere tecta.
128
Haec erat illa fames; haec nos suprema manebat,
129
exiliis positura modum.
130
Quare agite et primo laeti cum lumine solis
131
quae loca, quive habeant homines, ubi moenia gentis,
132
vestigemus et a portu diversa petamus.
133
Nunc pateras libate Iovi precibusque vocate
134
Anchisen genitorem, et vina reponite mensis.”
135
Sic deinde effatus frondenti tempora ramo
136
implicat et geniumque loci primamque deorum
137
Tellurem nymphasque et adhuc ignota precatur
138
flumina, tum Noctem Noctisque orientia signa
139
Idaeumque Iovem Phrygiamque ex ordine matrem
140
invocat et duplicis caeloque ereboque parentis.
141
Hic pater omnipotens ter caelo clarus ab alto
142
intonuit radiisque ardentem lucis et auro
143
ipse manu quatiens ostendit ab aethere nubem.
144
Diditur hic subito Troiana per agmina rumor
145
advenisse diem, quo debita moenia condant.
146
Certatim instaurant epulas atque omine magno
147
crateras laeti statuunt et vina coronant.
148
Postera cum prima lustrabat lampade terras
149
orta dies, urbem et finis et litora gentis
150
diversi explorant: haec fontis stagna Numici,