Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
661
mixta deo mulier, postquam Laurentia victor
662
Geryone extincto Tirynthius attigit arva
663
Tyrrhenoque boves in flumine lavit Hiberas.
664
Pila manu saevosque gerunt in bella dolones
665
et tereti pugnant mucrone veruque Sabello.
666
Ipse pedes, tegumen torquens immane leonis,
667
terribili impexum saetacum dentibus albis
668
indutus capiti, sic regia tecta subibat,
669
horridus, Herculeoque umeros innexus amictu.
670
Tum gemini fratres Tiburtia moenia linquunt,
671
fratris Tiburti dictam cognomine gentem,
672
Catillusque acerque Coras, Argiva iuventus,
673
et primam ante aciem densa inter tela feruntur:
674
ceu duo nubigenae cum vertice montis ab alto
675
descendunt centauri, Homolen Othrymque nivalem
676
linquentes cursu rapido; dat euntibus ingens
677
silva locum et magno cedunt virgulta fragore.
678
Nec Praenestinae fundator defuit urbis,
679
Volcano genitum pecora inter agrestia regem
680
inventumque focis omnis quem credidit aetas
681
Caeculus. Hunc late legio comitatur agrestis:
682
quique altum Praeneste viri quique arva Gabinae
683
Iunonis gelidumque Anienem et roscida rivis
684
Hernica saxa colunt, quos dives Anagnia pascit,
685
quos, Amasene pater. Non illis omnibus arma,
686
nec clipei currusve sonant: pars maxima glandes
687
liventis plumbi spargit, pars spicula gestat
688
bina manu, fulvosque lupi de pelle galeros
689
tegmen habent capiti, vestigia nuda sinistri
690
instituere pedis, crudus tegit altera pero.