Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
691
At Messapus, equum domitor, Neptunia proles,
692
quem neque fas igni cuiquam nec sternere ferro,
693
iam pridem resides populos desuetaque bello
694
agmina in arma vocat subito ferrumque retractat.
695
Hi Fescenninas acies Aequosque Faliscos.
696
Hi Soractis habent arces Flaviniaque arva
697
et Cimini cum monte lacum lucosque Capenos.
698
Ibant aequati numero regemque canebant,
699
ceu quondam nivei liquida inter nubila cycni,
700
cum sese e pastu referunt et longa canoros
701
dant per colla modos, sonat amnis et Asia longe
702
pulsa palus.
703
Nec quisquam aeratas acies ex agmine tanto
704
misceri putet, aeriam sed gorgite ab alto
705
urgueri volucrum raucarum ad litora nubem.
706
Ecce Sabinorum prisco de sanguine magnum
707
agmen agens Clausus magnique ipse agminis instar,
708
Claudia nunc a quo diffunditur et tribus et gens
709
per Latium, postquam in partem data Roma Sabinis.
710
Una ingens Amiterna cohors priscique Quirites,
711
Ereti manus omnis oliviferaeque Mutuscae;
712
qui Nomentum urbem, qui Rosea rura Velini,
713
qui Tetricae horrentis rupes montemque Severum
714
Casperiamque colunt Forulosque et flumen Himellae,
715
qui Tiberim Fabarimque bibunt, quos frigida misit
716
Nursia, et Hortinae classes populique Latini,
717
quosque secans infaustum interluit Allia nomen:
718
quam multi Libyco volvuntur marmore fluctus
719
saevus ubi Orion hibernis conditur undis;
720
vel cum sole novo densae torrentur aristae