Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
151
pectora, sunt animi et rebus spectata iuventus.”
152
Dixerat Aeneas. Ille os oculosque loquentis
153
iamdudum et totum lustrabat lumine corpus.
154
Tum sic pauca refert: “Ut te, fortissime Teucrum,
155
accipio agnoscoque libens! Ut verba parentis
156
et vocem Anchisae magni voltumque recordor!
157
Nam memini Hesionae visentem regna sororis
158
Laomedontiaden Priamum, Salamina petentem,
159
protinus Arcadiae gelidos invisere finis.
160
Tum mihi prima genas vestibat flore iuventas,
161
mirabarque duces Teucros, mirabar et ipsum
162
Laomedontiaden, sed cunctis altior ibat
163
Anchises: mihi mens iuvenali ardebat amore
164
compellare virum et dextrae coniungere dextram.
165
Accessi et cupidus Phenei sub moenia duxi.
166
Ille mihi insignem pharetram Lyciasque sagittas
167
discedens chlamydemque auro dedit intertextam
168
frenaque bina meus quae nunc habet aurea Pallas.
169
Ergo et quam petitis iuncta est mihi foedere dextra,
170
et lux cum primum terris se crastina reddet,
171
auxilio laetos dimittam opibusque iuvabo.
172
Interea sacra haec, quando huc venistis amici,
173
annua, quae differre nefas, celebrate faventes
174
nobiscum et iam nunc sociorum adsuescite mensis.”
175
Haec ubi dicta, dapes iubet et sublata reponi
176
pocula gramineoque viros locat ipse sedili
177
praecipuumque toro et villosi pelle leonis
178
accipit Aenean solioque invitat acerno.
179
Tum lecti iuvenes certatim araeque sacerdos
180
viscera tosta ferunt taurorum onerantque canistris