Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
181
dona laboratae Cereris Bacchumque ministrant.
182
Vescitur Aeneas simul et Troiana iuventus
183
perpetui tergo bovis et lustralibus extis.
184
Postquam exempta fames et amor compressus edendi,
185
rex Euandrus ait: “Non haec sollemnia nobis,
186
has ex more dapes, hanc tanti numinis aram
187
vana superstitio veterumque ignara deorum
188
inposuit: saevis, hospes Troiane, periclis
189
servati facimus meritosque novamus honores.
190
Iam primum saxis suspensam hanc aspice rupem,
191
disiectae procul ut moles desertaque montis
192
stat domus et scopuli ingentem traxere ruinam.
193
Hic spelunca fuit, vasto summota recessu,
194
semihominis Caci facies quam dira tenebat
195
solis inaccessam radiis; semperque recenti
196
caede tepebat humus, foribusque adfixa superbis
197
ora virum tristi pendebant pallida tabo.
198
Huic monstro Volcanus erat pater: illius atros
199
ore vomens ignis magna se mole ferebat.
200
Attulit et nobis aliquando optantibus aetas
201
auxilium adventumque dei. Nam maximus ultor,
202
tergemini nece Geryonae spoliisque superbus
203
Alcides aderat taurosque hac victor agebat
204
ingentis, vallemque boves amnemque tenebant.
205
At furiis Caci mens effera, nequid inausum
206
aut intractatum scelerisve dolive fuisset,
207
quattuor a stabulis praestanti corpore tauros
208
avertit, totidem forma superante iuvencas;
209
atque hos, nequa forent pedibus vestigia rectis,
210
cauda in speluncam tractos versisque viarum