Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
271
Hanc aram luco statuit, quae maxuma semper
272
dicetur nobis et erit quae maxuma semper.
273
Quare agite, o iuvenes, tantarum in munere laudum
274
cingite fronde comas et pocula porgite dextris
275
communemque vocate deum et date vina volentes.”
276
Dixerat, Herculea bicolor cum populus umbra
277
velavitque comas foliisque innexa pependit
278
et sacer implevit dextram scyphus. Ocius omnes
279
in mensam laeti libant divosque precantur.
280
Devexo interea propior fit Vesper Olympo,
281
iamque sacerdotes primusque Potitius ibant,
282
pellibus in morem cincti, flammasque ferebant.
283
Instaurant epulas et mensae grata secundae
284
dona ferunt cumulantque oneratis lancibus aras.
285
tum Salii ad cantus incensa altaria circum
286
populeis adsunt evincti tempora ramis,
287
hic iuvenum chorus, ille senum; qui carmine laudes
288
Herculeas et facta ferunt: ut prima novercae
289
monstra manu geminosque premens eliserit angues,
290
ut bello egregias idem disiecerit urbes,
291
Troiamque Oechaliamque, ut duros mille labores
292
rege sub Eurystheo fatis Iunonis iniquae
293
pertulerit. “Tu nubigenas, invicte, bimembris
294
Hylaeeumque Pholumque, manu, tu Cresia mactas
295
prodigia et vastum Nemeae sub rupe leonem.
296
Te Stygii tremuere lacus, te ianitor Orci
297
ossa super recubans antro semesa cruento;
298
nec te ullae facies, non terruit ipse Typhoeus,
299
arduus arma tenens; non te rationis egentem
300
Lernaeus turba capitum circumstetit anguis.