Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
481
Hanc multos florentem annos rex deinde superbo
482
imperio et saevis tenuit Mezentius armis.
483
Quid memorem infandas caedes, quid facta tyranni
484
effera? Di capiti ipsius generique reservent!
485
Mortua quin etiam iungebat corpora vivis
486
componens manibusque manus atque oribus ora,
487
tormenti genus, et sanie taboque fluentis
488
complexu in misero longa sic morte necabat.
489
at fessi tandem cives infanda furentem
490
armati circumsistunt ipsumque domumque,
491
obtruncant socios, ignem ad fastigia iactant.
492
Ille inter caedem Rutulorum elapsus in agros
493
confugere et Turni defendier hospitis armis.
494
Ergo omnis furiis surrexit Etruria iustis:
495
regem ad supplicium praesenti Marte reposcunt.
496
his ego te, Aenea, ductorem milibus addam.
497
Toto namque fremunt condensae litore puppes
498
Signaque ferre iubent; retinet longaevus haruspex
499
fata canens, “O Maeoniae delecta iuventus,
500
flos veterum virtusque virum, quos iustus in hostem
501
fert dolor et merita accendit Mezentius ira,
502
nulli fas Italo tantam subiungere gentem:
503
externos optate duces”; tum Etrusca resedit
504
hoc acies campo, monitis exterrita divom.
505
Ipse oratores ad me regnique coronam
506
cum sceptro misit mandatque insignia Tarchon,
507
succedam castris Tyrrhenaque regna capessam.
508
Sed mihi tarda gelu saeclisque effeta senectus
509
invidet imperium seraeque ad fortia vires.
510
natum exhortarer, ni mixtus matre Sabella