Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
181
ora puer prima signans intonsa iuventa.
182
His amor unus erat, pariterque in bella ruebant:
183
tum quoque communi portam statione tenebant.
184
Nisus ait: “Dine hunc ardorem mentibus addunt,
185
Euryale, an sua cuique deus fit dira cupido?
186
Aut pugnam aut aliquid iamdudum invadere magnum
187
mens agitat mihi nec placida contenta quietest.
188
Cernis, quae Rutulos habeat fiducia rerum.
189
Lumina rara micant; somno vinoque soluti
190
procubuere; silent late loca: percipe porro,
191
quid dubitem et quae nunc animo sententia surgat.
192
Aenean acciri omnes, populusque patresque,
193
exposcunt mittique viros, qui certa reportent.
194
Si tibi quae posco promittunt (nam mihi facti
195
fama sat est), tumulo videor reperire sub illo
196
posse viam ad muros et moenia Pallantea.”
197
Obstipuit magno laudum percussus amore
198
Euryalus; simul his ardentem adfatur amicum:
199
“Mene igitur socium summis adiungere rebus,
200
Nise, fugis? Solum te in tanta pericula mittam?
201
Non ita me genitor, bellis adsuetus Opheltes,
202
Argolicum terrorem inter Troiaeque labores
203
sublatum erudiit, nec tecum talia gessi,
204
magnanimum Aenean et fata extrema secutus:
205
est hic, est animus lucis contemptor et istum
206
qui vita bene credat emi, quo tendis, honorem.”
207
Nisus ad haec: “Equidem de te nil tale verebar
208
nec fas, non, ita me referat tibi magnus ovantem
209
Iuppiter aut quicumque oculis haec aspicit aequis.
210
Sed siquis, quae multa vides discrimine tali,