Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
571
Emathiona Liger, Corynaeum sternit Asilas,
572
hic iaculo bonus, hic longe fallente sagitta,
573
Ortygium Caeneus, victorem Caenea Turnus,
574
Turnus Ityn Cloniumque, Dioxippum Promolumque
575
et Sagarim et summis stantem pro turribus Idan,
576
Privernum Capys. Hunc primo levis hasta Themillae
577
strinxerat: ille manum proiecto tegmine demens
578
ad volnus tulit; ergo alis adlapsa sagitta
579
et laevo infixa est lateri manus abditaque intus
580
spiramenta animae letali volnere rupit.
581
Stabat in egregiis Arcentis filius armis,
582
pictus acu chlamydem et ferrugine clarus Hibera,
583
insignis facie, genitor quem miserat Arcens,
584
eductum Matris luco Symaethia circum
585
flumina, pinguis ubi et placabilis ara Palici:
586
stridentem fundam positis Mezentius hastis
587
ipse ter adducta circum caput egit habena
588
et media adversi liquefacto tempora plumbo
589
diffidit ac multa porrectum extendit harena.
590
Tum primum bello celerem intendisse sagittam
591
dicitur ante feras solitus terrere fugaces
592
Ascanius fortemque manu fudisse Numanum,
593
cui Remulo cognomen erat, Turnique minorem
594
germanam nuper thalamo sociatus habebat.
595
Is primam ante aciem digna atque indigna relatu
596
vociferans tumidusque novo praecordia regno
597
ibat et ingentem sese clamore ferebat:
598
“Non pudet obsidione iterum valloque teneri,
599
bis capti Phryges, et morti praetendere muros?
600
En qui nostra sibi bello conubia poscunt!