Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
661
Ergo avidum pugnae dictis ac numine Phoebi
662
Ascanium prohibent, ipsi in certamina rursus
663
succedunt animasque in aperta pericula mittunt.
664
It clamor totis per propugnacula muris,
665
intendunt acris arcus amentaque torquent.
666
Sternitur omne solum telis, tum scuta cavaeque
667
dant sonitum flictu galeae, pugna aspera surgit:
668
quantus ab occasu veniens pluvialibus Haedis
669
verberat imber humum, quam multa grandine nimbi
670
in vada praecipitant, cum Iuppiter horridus austris
671
torquet aquosam hiemem et caelo cava nubila rumpit.
672
Pandarus et Bitias, Idaeo Alcanore creti,
673
quos Iovis eduxit luco silvestris Iaera
674
abietibus iuvenes patriis et montibus aequos,
675
portam, quae ducis imperio commissa, recludunt,
676
freti animis, ultroque invitant moenibus hostem.
677
Ipsi intus dextra ac laeva pro turribus adstant,
678
armati ferro et cristis capita alta corusci:
679
quales aƫriae liquentia flumina circum,
680
sive Padi ripis Athesim seu propter amoenum,
681
consurgunt geminae quercus intonsaque caelo
682
attollunt capita et sublimi vertice nutant.
683
inrumpunt aditus Rutuli ut videre patentis
684
continuo Quercens et pulcher Aquiculus armis
685
et praeceps animi Tmarus et Mavortius Haemon
686
agminibus totis: at versi terga dedere
687
aut ipso portae posuere in limine vitam.
688
Tum magis increscunt animis discordibus irae;
689
et iam collecti Troes glomerantur eodem
690
et conferre manum et procurrere longius audent.