Amores, Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris, R. Ehwald, edidit ex Rudolphi Merkelii recognitione, Leipzig, B. G. Teubner, 1907
1.4
Vir tuus est epulas nobis aditurus easdem —
Ultima coena tuo sit, precor, illa viro!
Ergo ego dilectam tantum conviva puellam
Adspiciam? tangi quem iuvet, alter erit,
5
Alteriusque sinus apte subiecta fovebis?
Iniciet collo, cum volet, ille manum?
Desino mirari, posito quod candida vino
Atracis ambiguos traxit in arma viros.
Nec mihi silva domus, nec equo mea membra cohaerent —
10
Vix a te videor posse tenere manus!
Quae tibi sint facienda tamen cognosce, nec Euris
Da mea nec tepidis verba ferenda Notis!
Ante veni, quam vir — nec quid, si veneris ante,
Possit agi video; sed tamen ante veni.
15
Cum premet ille torum, vultu comes ipsa modesto
Ibis, ut accumbas — clam mihi tange pedem!
Me specta nutusque meos vultumque loquacem;
Excipe furtivas et refer ipsa notas.
Verba superciliis sine voce loquentia dicam;
20
Verba leges digitis, verba notata mero.
Cum tibi succurret Veneris lascivia nostrae,
Purpureas tenero pollice tange genas.
Siquid erit, de me tacita quod mente queraris,
Pendeat extrema mollis ab aure manus.
25
Cum tibi, quae faciam, mea lux, dicamve, placebunt,
Versetur digitis anulus usque tuis.
Tange manu mensam, tangunt quo more precantes,
Optabis merito cum mala multa viro.
Quod tibi miscuerit, sapias, bibat ipse, iubeto;
30
Tu puerum leviter posce, quod ipsa voles.