Amores, Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris, R. Ehwald, edidit ex Rudolphi Merkelii recognitione, Leipzig, B. G. Teubner, 1907
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Dum merces aberat, durus pater, ipsa severa,
Aerati postes, ferrea turris erat;
Sed postquam sapiens in munere venit adulter,
Praebuit ipsa sinus et dare iussa dedit.
35
At cum regna senex caeli Saturnus haberet,
Omne lucrum tenebris alta premebat humus.
Aeraque et argentum cumque auro pondera ferri
Manibus admorat, nullaque massa fuit.
At meliora dabat — curvo sine vomere fruges
40
Pomaque et in quercu mella reperta cava.
Nec valido quisquam terram scindebat aratro,
Signabat nullo limite mensor humum,
Non freta demisso verrebant eruta remo;
Ultima mortali tum via litus erat.
45
Contra te sollers, hominum natura, fuisti
Et nimium damnis ingeniosa tuis.
Quo tibi, turritis incingere moenibus urbes?
Quo tibi, discordes addere in arma manus?
Quid tibi cum pelago — terra contenta fuisses!
50
Cur non et caelum, tertia regna, petis?
Qua licet, adfectas caelum quoque — templa Quirinus,
Liber et Alcides et modo Caesar habent.
Eruimus terra solidum pro frugibus aurum.
Possidet inventas sanguine miles opes.
55
Curia pauperibus clausa est — dat census honores;
Inde gravis iudex, inde severus eques!
Omnia possideant; illis Campusque forumque
Serviat, hi pacem crudaque bella gerant —
Tantum ne nostros avidi liceantur amores,
60
Et — satis est — aliquid pauperis esse sinant!