Amores, Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris, R. Ehwald, edidit ex Rudolphi Merkelii recognitione, Leipzig, B. G. Teubner, 1907
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
3.9
Memnona si mater, mater ploravit Achillem,
Et tangunt magnas tristia fata deas,
Flebilis indignos, Elegia, solve capillos!
A, nimis ex vero nunc tibi nomen erit! —
5
Ille tui vates operis, tua fama, Tibullus
Ardet in extructo, corpus inane, rogo.
Ecce, puer Veneris fert eversamque pharetram
Et fractos arcus et sine luce facem;
Adspice, demissis ut eat miserabilis alis
10
Pectoraque infesta tundat aperta manu!
Excipiunt lacrimas sparsi per colla capilli,
Oraque singultu concutiente sonant.
Fratris in Aeneae sic illum funere dicunt
Egressum tectis, pulcher Iule, tuis;
15
Nec minus est confusa Venus moriente Tibullo,
Quam iuveni rupit cum ferus inguen aper.
At sacri vates et divum cura vocamur;
Sunt etiam qui nos numen habere putent.
Scilicet omne sacrum mors inportuna profanat,
20
Omnibus obscuras inicit illa manus!
Quid pater Ismario, quid mater profuit Orpheo?
Carmine quid victas obstipuisse feras?
Et Linon in silvis idem pater 'aelinon!' altis
Dicitur invita concinuisse lyra.
25
Adice Maeoniden, a quo ceu fonte perenni
Vatum Pieriis ora rigantur aquis —
Hunc quoque summa dies nigro submersit Averno.
Defugiunt avidos carmina sola rogos;
Durant, vatis opus, Troiani fama laboris
30
Tardaque nocturno tela retexta dolo.